უსახელო თვისებები

როცა კარი შემოაღო და დავინახე მივხვდი, რომ მისი წესებით მომიწევდა თამაში...

თავი ოდნავ უსუსურადაც კი ვიგრძენი... ვიღაც გზად მეღობებოდა...

იმდენად შორს იყო კრიტიკა მისგან, რომ ეს რაღაც ჩვეულს არ გავდა...

სანუგეშოდაც ვერც გავიფიქრე  რამე... არა მსგავსიც არაფერი.... თუმცა იმედი არ დამიკარგავს... ვიცოდი ყველაფერი წინ იყო... და შევძლებდი მისი იდეალური ხატის ჩამორღვევას...

დრო გადიოდა მე კი ადგილს ვერ ვპოულობდი... შემეძლო ყველაფერი დამეთმო ოღონდ რაღაც ისეთი ეთქვა ან გაეკეთებინა რომ მქონოდა საბაბი დამემსხვრია მისი ეს უზადო ხატი...... უცნაური იყო მისი გადაჭარბებული იდეალურობა... ვიტყოდი საეჭვოც  კი... ყველა მოხიბლული იყო მისით... სახეები რომლებით გამუდმებით ცნობისმოყვარეობისაგან ათასნაირად იღუნებოდნენ... და ეს ბანალური ფრაზები... "ღმერთო რა კარგია... ნამდვილია??:დ:დ:დ   არ მეჯერა რომ შენნაირები არსებობენ.. რა ვაკაცური.. საყვარელი .. ხარ!!! " ...  ბოლო 10 წუთი აკვიატებად მექცა... ბოლოს  კონტროლი დავკარგე ... 

თითქმის მოვიხიბლე...  რკინის ნამდვილად არ ვარ... თუმცა ეს უნაკლოობა, რომელსაც ჭკუიდან გადავყავდი არ მაძლევდა საშუალებას მეფიქრა რომ ბუნებაში მაინც არსებობენ ადამიანები რომელთა გამოცნობაც შეუძლებელია....

ეს მე არ მგავდა... ნუთუ ჩემთვის ზედმეტად რთული ამოცანა იყო... ნუთუ მე არ ვიყავი ის ადამიანი ვინც ასე  იოლად დაიჯერებდა ამ ზღაპარს....

რა თქმა უნდა არა!!

არ არსებობენ იდეალური ადამიანები... არსებობენ ადეკვატური ადამიანები....

 ძალიან სანდომიანი იმიჯი... იდეალური სახე... სახის ნაკვთები.... ფიგურა... სხეულის თითოეული დეტალი, რომელიც გულგრილს ვერცერთ მანდილოსანს ვერ დატოვებდა.... მეტიც ეს იდეალური ღიმილი.... მზერა... მანერიზმი... ხმა.... ინტრიგა... ღმერთო ... !! 

ეს იყიდება ... ნათქვამია თვალი ჭამს თვალი სვამსო... პირველადი ეფექტი რაც შეიძლება გარეგნულმა მხარემ დაგიტოვოს მანდილოსანს როცა ბიჭს ეცნობი.. ეს მას ნამდვილად გამოუვიდა...

ეს საკმარისი არ იყო... თუმცა ვისთვის როგორ.... გარშემო ყველა გოგონა გააქტიურდა.. ზოგი შეფარვით ზოგიც ღიად იბრძოდა.... ეს მანჭვა- გრეხვები!!

ამას დიდხანს ვერ გაუძლებდი და რამე უნდა მეღონა სასწრაფოდ..

ჩაყოლას ჩათევა ვამობინე... როცა დინების საწინააღმდეგოდ ვერ ცურავ სხვა გზა აღარ გრჩება დინების მიმართულებით უნდა იცურო... მე სხვანაირ ტაკტიკას ვიყავი  მიჩვეული მაგრამ კარგად მივხვდი ბოლო 30 წუთი რომ  გაჯიუტება არ ივარგებდა...

ისიც კი გავიფიქრე ნარცისიზმთან ხომ არ მქონდა საქმე?!

თუმცა არა...  საუბარში კრიტიკულობაც შვატყვე... თვითკრიტიკული ადამიანი ვერ იქნება შეპყრობილი ნარცისიზმით.... ეს ძალიან მომწონდა.. თუმცა არ ვჩქარობდი...

არც ტრაბახობდა... არც სხვების დისკრიმინაციით იყო დაკავებული.... არც გაყეყეჩებული იყო  თავისი არც თუ ურიგო კომფორტული ცხოვრებით... არც თაკილობდა პირიქით ამაყობდა რომ ბევრი განსხვავებული შეხედულების, აზროვნებისა და დონის (სოციალური მხარე ამ შემთხვევაში) ადამიანებთან ქონდა ურთიერთობა... არც რასისტი იყო... ჰუმანური დამოკიდებულებაც შევატყვე და ძალიან უშუალო და თავისუფალი აზროვნებაც... 

ჯანსაღი კრიტიკის უნარი... ადეკვატური მსჯელობა.. მიხვედრილობა... ყურადღებიანი და თავაზიანი იყო... იუმორთანაც გადასარევად იყო.... ძალიან გონიერი და ნაკითხი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებდა... სტილს გრძნობდა.. "გამოსული" ტიპი იყო...  ხელოვნება უყვარდა.. პოლიტიკაშიც მგონი ერკვეოდა (აშშ-ერაყის დაძაბლ ურთიერთობაზე თავისი აზრი გამოთქვა)..  მუსიკა გართობა და სპორტი ხო... აი არ ვიცი.. როგორც შეეძლო დამაბნია!!

ხელები უნდა ჩამომეყარა?!

გარკვეული დროით დამავიწყვდა მისი არსებობა.. თუმცა დამეთანხმებით ძალიან რთულია თითქმის იდეალური ბიჭის დავიწყება =))... 

ჰიპერ "დასტოინი" გოგოები უცებ ისეთი ხელმისაწვდომები გახდნენ .. რომ დაავიწყდათ თავიანთი "უკარება" იმიჯები... 

ეს ერთადერთი შემთხვევა იყო რომ ბიჭით ისე დავინტერესდი (არა პირადი მიზნების გამო)... რომ მინდოდა აბსოლიტურად ყველაფერი მცოდნოდა... თუ რამეს ახალს შევიტყობდი.. ჭორს ან მართალ ამბავს ვცდილობდი გამომეტანა დასკვნები... 

აზარტში შევედი!! ისე გამიტაცა მისმა პიროვნებამ რომ  სულ გადამავიწყდა რომ პრინციპში ეს ის ბიჭია რომელიც ჩემ გემოვნებაში ჯდებოდა და სულ ადვილად შეეძლო მას ჩემი მოხიბლვა... ნუ თუ მოინდომებდა

მაგრამ არც ის გააქტიურებულა... და  მეც სულ სხვა მიზნები მამოძრავებდა=))

ამ ისტორია გაგრძელება არ ქონია რადგან ვერც ექნებოდა ... (თურმე =)

პირველად შვხვდი ისეთ ბიჭს რომ მასზე ვერაფრით იფქრებდი რომ იგი არატრადიციული ორიენტაციის იყო... ასეთი ვაჟკაცური და სასურველი... გულგასაწყვეტი იყო...როგორც ფაქტი..

ბევრი გოგო მის გარშემო ვერც ხვდება დღესაც... და იკლაკნება ათასნაირად მისი ყურადღების დამსახურებისთვის ... (რიკი მარტინი გამახსენდა რატომღაც... მასზე როგორც დაწყდათ გული თავის დროზე ისე მოხდა ამ შემთხვევაშიც).. მეც დამწყდა გული...

თუმცა ეს ძალიან ცოტამ იცოდა და იცის...(მის შესახებ)..

 საქართველოში რთულია ამ ორიენტაციით ცხოვრება... მე თავისუფლად ვამბობ რომ ჩემთვის მიუღებელია! ..

მაგრამ აქ ასეთ უმცირესობებზე არ მექნება საუბარი... 

უსახელო თვისებები... 

რატომ უსახელო?... ამაზე დღეს მგზავრობისას დავფიქრდი.. როცა ჩემმა მეგობარმა მკითხა ჩვენს საერთო მეგობარზე... თუ რატომ მომწონდა ან საერთოდ რა მომწონდა  მასში... ორივემ შევატყვეთ რომ ვერ ავხსენი... ვერ ვუპასუხე... მაგრამ ასეთი რამ ვუთხარი:" იცი ვერ გეტყვი და ვერ შევძლებ სავარაუდოთ გითხრა.. რა მომწონს მასში თუმცა არსებობს თვისებები რომელთაც სახელი არ აქვთ ... ვერ დაარქმევ სახელს თუმცა იცი რომ კარგი თვისებებია და ამიტომ მოგწონს ეს ადამიანი.."... მსგავსად ცუდისა.. რომელსაც კონკრეტულად ვერ დაასახელებ თუმცა  გგონია რომ ცუდი ადამიანია...  მას აქვს ეს უსახელო თვისებები..

ეს ხშირად მაშინ ხდება როცა პიროვნება შენთვის გამოუცნობია ... არ იცნობ ბოლომდე და ზოგადი მახასიათებლებიდან აკეთებ დასკვნებს...

მეც და  საერთოდ ყველას გვაქვს ჩვენი უსახელო თვისებები რის გამოც მოვწონვართ ან პირიქით ცუდ შთაბეჭდილებებს ვტოვებთ გარშემომყოფებში... ეს არც ისე კარგია... რა თქმა უნდა უკეთესია როცა ვინმეს შეუძლია შენზე თქმა რომ მას მოსწონხარ იმიტომ რომ სიტყვაზე ხარ.. პირდაპირი, გულწრფელი, თამამი, ჯიუტი, ერთგული და სხვა... ვიდრე მდგარმა იმარჩიელოს... და გითხრას იცი არ ვიცი რატომ მაგრამ მაინც მომწონხარო..

მე მიყვარს ადამიანები... თუმცა ხშირ შემთხვევებში არა მათი თვისებებისდა გამო 

და ნუ გავიწყდებათ რომ თქვენც არ ხართ იდეალურები... სურვილი ერთია რეალობა მეორე...

ნაძვის ხის საჩუქარი

სპექტაკლი დამთავრდა ....
ოვაციების, აპლოდისმენტების, მხურვალე ტაშის, უმისამართო შეძახილების ეპიცენტრში ვიჯექი..
თუმცა ნაკლებად მესმოდა რატო ხარჯავდა აუდიტორია თავის გამოზოგილ ენერგიას იმის დემონსტრირებისათვის, რომ ყოველივე ნანახი შთამბეჭდავი და ფანტასტიური იყო... 
როგორ ძალიან არ მომწონდა ეს სურათი... მქუხარე დარბაზი ... და უნიჭო აკრობატები, მსახიობები რომლებიც დაუმსახურებლად იღებდნენ სხვისთვის კუთვნილ აპლოდისმენტებს...(((

მე ხომ მაშინ მარტომ იმიტომ მივედი სპექტაკლზე, რომ ბანერზე გამოსახული ჩემი საყვარელი თოვლის პაპა ვნახე...!!  ძალიან მინდოდა შევხებოდი და მთელი ქვეყნიერებისთვის დამემტკიცებინა, რომ იგი არსებობდა... ყველაზე მეტად კი ჩემი მშობლებისათვის...(რომლებიც თავად ასრულებდნენ ამ ფუნქციას, მე კი ვერ ვხვდებოდი :D :D )

და როცა ჩემი ფიქრები მხოლოდ მის გარშემო ტრიალებდა... სკამზე შებრუნებული მჯდომიარე ჩემმა ძამიკომ მომატრიალა და ხელში ე.წ. სანტას საჩუქარი შემაჩეჩა... "აიღე დაიკო სანტამ მოგიტანაო.."
ერთბაშად გამოვცოცხლდი.. თუმცა სულ ტყუილად... სანტა წასული დამხვდა..
ერთბაშად დამეუფლა სიბრაზისა და იმედგაცრუების გრძნობა...
საჩუქრისთვის ყურადღებაც არ მიმიქცევიაა... მხოლოდ სანტას დანახვა თუ მომიყვანდა ხასიათზე... მაგრამ არ გამოჩნდა.. ((

მეორე დილას... თოვლით გადაპენტილი იყო არემარე... სახლში მადის აღმძვრელი სურნელი ტრიალებდა, რომლისგანაც დაძინებას ვერ ვახერხებდი... თუმცა ყველაზე მეტად ჩემი უზარმაზარი ნაძვის ხის დანახვა მამხიარულებდა...  რომლსაც ჩემთვის უნდა დაეხვედრებინა სანტას მიერ დატოვებული საჩუქრები...

ყოველი დღე დღესასწაული იყო... )) 
რადგან მჯეროდა სანტას არსებობის...
თუ გინდათ რომ თქვენს შვილებს, დაიკოებს ან ძამიკოებსაც ასეთი დაუვიწყარი მოგონებები აკავშირებდეთ შობა-ახალ წელთნ მაშინ ნუ წაართმევთ მათ ამ შესაძლებლობას.... ბავშობა ხომ ყველაზე თკბილი მოგონებებია.. რომლებიც გვიფერადებს ცხოვრებას.. =))

გილოცავთ მეგობრებო ახალ წელს.!!. მრავალს დაგასწროთ უფალმა, გადღეგრძელოთ და მფარველობა არ მოგაკლოთ...))  ბედნიერებასა და კეთილდრეობას გისურვებთ მთელი გულით.. სითბოს და სიყვარულს <3

ვიღაც მაინც უნდა იყოს "სისხლიანი ძაღლი"

ვიღაც  მაინც    უნდა   იყოს   "სისხლიანი ძაღლი"

არ გეუბნები ნიშნავს  თუ არა "მე შენ გატყუებ"?

როცა დღევანდელ პოლიტიკურ მოვლენებს ვაკვირდები მახსენდება ედმუნდ ბურკის სიტყვები როცა ინგლისში მიიღეს ე.წ. "შერიგების რეზოლუცია"... 
მან წარმოთქვა შემდეგი სიტყვები : .. "ეს არის ფორმულა არა მშვიდობისათვის, არამე ახალი დავებისათვის"... თითქოს რაღაც ახლობლური ვიგრძენი... 

... ალბათ როგორც ყველას მეც არ მეგონა ასე მშვიდად და უმტკივნეულოდ თუ ჩაივლიდა ეს მოვლენები.. (მადლობა უფალს).. ისე ვის უნდა ვუმადლოდეთ? ..რა თქმა უნდა აქ დემოკრატია არაფერ შუაშია... ვერც იმას ვიტყვი რომ  რაღაც ბინძურ მაქინაციებთან გვაქვს საქმე... ნუთუ შიგნიდან მოგვარდა საქმე??... არ ვიცი ეს რამდენად უნდა გაგვიხარდეს.... რაც ბუნდოვანი და გაურკვეველია ის ყოველთვის საშიშია... 

მასიური დაპატიმრებების სეზონი გაიხსნა ... საინტერესო იქნება მოვლენების უფრო დარამატულ განვითარებას უნდა ველოდოთ თუ ჯერ-ჯერობით  ამას გვაკმარებენ... 

დიდი ხანია დავკარგე წინა მთავრობის შემხედვარე  სამართლიანობის შეგრძნება... თუმცა დიდი ხანით მჯეროდა ლამაზი მომავლის რომელსაც იგი გვპირდებოდა... 

მე ერთი, უბრალო გოგონა ვარ რაიონიდან.. პოლიტიკაში არასდროს ჩავრეულვარ.. ჩემი ოჯახის მსგავსად... იქ კი სინამდვილეს სულ სხვა ფერებით ხედავენ... მაგრამ როცა დედაქალაქში ჩამოვედი სულ უფრო და უფრო  გახდა ჩემი სამყარო რეალური.. და ლამაზი ფერებიც სადღაც გაუჩინარდნენ...

ეს სახეები... ეს უტეხი მზერა.... განტევების ვაცად თავის წარმოჩენა.... (ჰმ)  ყველაფერი როგორი ბანალურია... სულ ტყუილად ცდილობთ.... მე ამ ყალბი , უგრძნობი , გახუნებული სიტყვების აღარ მჯერა...  ახალა კანონი მოატყუეთ...

თუმცა არ მინდა ერთი უკიდურესობიდან მეორეში გადავვარდე...

ისეთ ფაქტებს გვიმალავს ეს 9 წელიწადი... ალბათ ის დროა, მოვემზადოთ უფრო გრანდიოზული რეალობისათვის... თუმცა ეს რეალობა არ იქნება არასდროს  ისეთი ნამდვილი როგორიც ალბათ ჩვენ გვინდა...

არ ვიცი რას უნდა ველოდე.. ნებისმიერ ქართულ საზოგადოებრივ მაუწყებელზე რომ გადავრთოთ კარგს ვერაფერს შევიტყობთ..(ახლა ამოიდგეს ენა) იქ ვიღაცას კონტრაბანდული საქონელი შემოქონდა, იქით კვლა-წამება იყო გაჩაღებული, შეკვეთილი მკვლელობები და ათასამდე ასეთი მიუტევებელი ფაქტები... 

ტრანსპორტიც გაიფიცა... ღმერთო.. რა ხდება გამაგებინე..? 

იმდენად ღრმად შეგვიტოპავს... რამე კარგის გაგონება მინდა!!!!

ადამიანი ეგოისტია!

კავკასიური ტყვე-ცხვირი

.................როცა ნაცნობებისათვის უცნობი ხდები

ქართველები, როგორც ძირძველი კავკასიელები უძველესი ისტორიისა და ტრადიციების მემკვიდრე ხალხი ვართ.. სხვა ერთაგან ჩვენ ვიზუალური მახასიათებლებიც განგვასხვავებს... ესეც,  ავათ თუ კარგად ჩვენი (კავკასიური) მემკვიდრეობაა, რომლითაც არც თუ დიდი ხნის წინ ვამაყობდით და თავიც მოგვქონდა.. (თუმცა დღესაც არიან ესეთები)...

"კავკასიური ცხვირი" ცნება, რომელიც დამახასიათებელი კეხით და  ცხვირის წვერით გამოირჩევა უკვე დიდი ხანია აქტუალობით აღარ სარგებლობს.. პირიქით სულ უფრო და უფრო აღარ მოგვწონს და ბევრს კომპლექსებს უჩენს. .. და ამიტომ  საქართველოში და, ზოგადად  კავკასიაში უდიდესი წილი რინოპლასტიკას უკავია..

რა ხდება?

არაფერი ეს მხოლოდ დღევანდელი სტანდარტებია... !! 

მაგრამ ბევრი მიიჩნევს , რომ არა მხოლოდ...

ბევრისათვის ესთეთიური სილამაზე იმდენად მნიშვნელოვანია რომ ამის გამო ნებისმიერ მსხვერპლზეც კი მიდის...

არსებობს მრავალი ფორმისა და ზომის ცხვირები, რომლებიც თავისი ინდივიდუალური მახასიათებლებით გამოირჩევიან... 

მაგალითად 

დიდი ცხვირი პატრონი მძიმე და რთული ხასიათის ადამიანია.
სწორი და ზომიერი ცხვირი სიკეთის ნიშანია.
კეხიანი ცხვირი უშიშარობაზე, იმპულსურობაზე, სიფიცხეზე და შურისმაძიებლობაზე მიანიშნებს.
წითელი ცხვირი თამამ ადამიანებს აქვთ.
განიერი და ფართო ცხვირი მრუშობას ნიშნავს.
ვიწრო ცხვირის პატრონი მსუბუქი ხასიათის ადამიანი იქნება.
კაუჭა და კეხიანი ცხვირი დიდსულოვნებაზე და ხელგაშლილობაზე მიანიშნებს (თუმცა, მას სიბოროტის ჩადენაც შეუძლია).
ცხვირი დიდი ნესტოებით ვნებიანობის ნიშანია.

ეს რა თქმა უნდა პირობითია და დღეს ცხვირის შეფასებაზე რო დგება საქმე რადიკალურ პასუხებს ვიღაბთ...

თუ საშუალო სიდიდის ცხვირი აქვს ადამიანს და ოდნავი კეხი.. უმეტესად იგი პრობლემას არ წარმოადგენს და პირიქით მეტ ინდივიდუალურობას მატებს მას... განსაკუთრებით შავგრემნებს (მეც თავად ბევრი მინახავს ისეთი, რომელიც თავისი სილამაზით ბევრ ბარბი გოგონას ჯობია). მათ სხვანაირი ეშხი აქვთ.. "პეწი" როგორც ამბობენ ხოლმე..

არის ცხვირის შემდეგი ფორმა.. როცა ცხვირის სიდიდეს კეხის ზომა განაპირობებს.. ანუ როცა კეხი  შედარებით დიდი და შესამჩნევია.. ცხვირის ფორმაც სიდიდეში გამოიხატება და ბევრი ამ შემთხვევაში მიმართავს რინოპლასტიკას...ითხელბს და იცილებს კეხს... უნდა აღინიშნოს რომ ცხვირი საკმაოდ კარგ ფორმას იღებს ოპერაციის შემდგომ..  ამ ტიპის ცხვირის რინოპლასტიკას ძირითადად გოგოები მიმართავენ, რადგან ბიჭებისათვის ეს საგანგაშო სტადია ნამდვილად არ არის... ბევრი მათგანი პირიქით ამაყობს და მოსწონს თავისი ცხვირი და ამბობს რომ იგი "მამაკაცურია"...=)

რაც შეეხება უშუალოდ ქართულ, კავკასიურ ცხვირს, თავისი კეხითა და ჩამოწეული წვერით ეს უკვე სულ სხვა ფენომენია.. იშვიათია ადამიანი ვისაც მსგავსი მოყვანილობის ცხვირი უხდება... იგი თვალშისაცემია და გარკვეულ დისქომფორტს უქმნის ადამიანს... ვერავინ იტრაბახებს ამით, რაც არ უნდა ისეთი ძლიერი მიზეზ-შედეგობრივი არგუმენტები მოყვანოს, როგორიცაა კავკასიური მემკვიდრეობა...

თუმცა აქ მეორე პრობლემასაც ვაწყდებით, მგავსი ნიშნების მატარებელი ბევრნაირი ცხვირი არსებობს რომლებიც განსხვავდებიან სიგრძესა და სიმაღლეში... ეს უკანასკნელი სომეხი ერისთვისაა დამახასიათებელი.. კეხი, ჩამოწეული წვეტით, ნესტოებით რომელსაც მისი სიმაღლეც ემატება და მას ისეთ ვეებას ხდის რომ ადამიანი უბრალოდ "მხოლოდ ცხვირი" ხდება.. ეს ესთეტიურად ისეთი ულამაზოა რომ ხშირად ამბობენ რომ ასეთ ადამიანს ვერანაირი რინოპლასტიკა ვერ უშველის...

მოდით ნუ ვიტყვით ასე, უშველის ოღონდ ნაწილობრივ და ეს სულაც არაა ცოტა.. უბრალოდ ამ კატეგორიას სხვასთან შედარებით ყველაზე მეტაად არ გაუმართლა.. 

ნაკლებად რთულ მდგომარეობაში არ არიან ჩამოგრძელებული ცხვირები.. რომლებიც ძირითადად ჩრდილოეთ კავკასიიდან იღებენ სათავეს.. 

მათი რინოპლასტიკის შედეგი პირველისგან იმით განსხვავდება და ოდნავ უკეთესიც კია, რადგან მათ სირთულეს წვერი წარმოადგენს და მისი დამაგრება და დაპატარავება .. განსხვავებით პიველი შემთხვევისგან სადაც მთავარი ყურადღება ექცევა ფორმას, რომელიც მიუხედავად რინოპლასტიკისა მაინც ვერ აღწევს სასურველ შედეგს...

მეორე შემთხვევაში ფორმირება უფრო უკეთ ხდება.. თუმცა ესეც ინდივიდუალურია რა თქმა უნდა..

ცხვირი, ცენტრალურ  "ფიგურას" წარმოადგენს  ადამიანის სახეზე.. და ყურადღებაც ხშირად მასზეა ორიენტირებული...ასევე მნიშვნელოვნად განაპირობებს  ადამიანის ინდივიდუალიზმს ... იგი სახეში უნდა ჯდებოდეს სახისათვის დამახასიათებელ  ნაკვთებს უსვამდეს ხაზს და არა პირიქით მას უკარგავდეს თავის ხიბლს...

ანუ იმის თქმა მინდა რომ არ არსებობს რაიმე სტანდარტი რომელზეც ვიტყვით რომ " მორჩა ვიპოვეთ".. ეს ფიზიკის რომელიმე კანონი როდია... !

ყველაფერი ინდივიდუალურია... მაგალითად ყველას მოსწონს კოპწია და დახვეწილი ცხვირი.. მაგალითად აი ასეთი...(ანუ შედარებით ყველასათვის მისაღები ვარიანტი)..

გადასარევია!! მაგრამ  არ უნდა დაგვავიწყდეს რომ  ეს ქალბატონი ინდივიდია    ჩვენ ყველას მსგავსად ...და  მას რომ აქვს ასეთი ცხვირი  ვერ მოუხდება ნებისმიერს.. ვიტყოდი ძალიან ცოტას.... ყველას განსხვავებული სახის მოყვანილობა და ნაკვთები აქვს ...

რინოპლასტიკაშიც ასეა.. ქირურგი პაციენტის ცხვირს ინდივიდუალურად უდგება, ცდილობს იგი ბუნებრივი და სახესთან ჰარმონიული იყოს...

ლამაზი ... ვიტყოდი "სიმპათიური" ცხვირი ნამდვილად "კარგი ვეშია" :დ

ძალიან ბევრი თავს იკავებს და გამართლებულიცაა, რადგან არგუმენტად მოყავთ ის, რომ "ღმერთმა როგორიც შექმნა ადამიანი, ისეთად უნდა მოკვდეს"... მე  ვურჩევ ყველა მართმადიდებელ, ქრისტიან ადამიანს თუ ამ ნაბიჯის გადადგმას დააპირებთ აუცილებლად მოინანიეთ განზრახული ცოდვა.... ამას თქვენი მოძღვარიც გირჩევთ =)

მაგრამ.... თუ ადამიანს თავისი ცხვირი დისკომფორტს უქმნის მან აუცილებლად უნდა გაიკეთოს რინოპლასტიკა... შედეგით კმაყოფილი თუ იქნება კიდევ უკეთესი (ვგულისხმობ რომ ამის 100% გარანტია არავის აქვს).. ესეც რინოპლასტიკის სირთულეზეა დამოკიდებული...

თუ ისტორიას გადავხედავთ არ შეიძლება არ გავიხსენოთ რომი და რომაელი კეისრებისათვის  დამახასიათებელი ცხვირები... რომლებიც გარკვეულ სტანდარტად იყო ქცეული .. იგი გაიგივებული იყო კეისრის  სიდიადესთან რატომღაც....და თავიც კი მოჰქონდა ბევრ მათგანს თავიანთი გრამნდიოზული ფორმის ცხვირებით..

მეოცე საუკენეშიც ბევრი მოიძებნება ისეთი, ვისთვისაც ცხვირი სავიზიტო ბარათადაც კი ქცეულა... მაგალითად, რგორიც იყო ---ბარბარა სტრეიზანდი...

ეს არის ქალბატონი, რომელმაც მიუხედავად იმისა, რომ აღფრთოვანებული არასდროს ყოფილა თავისი ცხვირით.. აღიარა რომ ... მისი ცხვირი რომ არა იგი ასეთი წარმატებულ პიროვნებად ვერ შედგებოდა, როგორც კარიერაში ასევე მის პირად ცხოვრებაშიც...

და ბევრი სხვაც... ასე რომ ეს ტრაგედია სულაც არ არის... უბრალოდ როგორც სხვა მომადლებული  ნიშან-თვისებები სათავისოდ უნდა გამოვიყენოთ და არ დავუშვათ საკუთარი თავის ამ ზიზეზით დეგრადირება...

რისი შეცვლა გვინდა გულით და ვფიქრობთ რომ იგი მეტ თვითდაჯერებას შეგვმატებს და ჩვენთვის აუცილებელია ეს ნაბიჯი აუცილებლად უნდა გადავდგათ რადგან მოვა დრო და ამას ვინანებთ...

"მედალს ორი მხარე აქვს"-- ეს ორივე შემთხვევას მიესადაგება.. ჯერი თქვენზეა... სწორად განსაჯეთ და გაანალიზეთ დარწმუნდით ნებისმიერ დეტალში და გადაწყვეტილება ცივ გონებაზე მიიღეთ...

ძლიერი სურვილი ეს შედეგის გარანტიას ვერასდროს ვერ მოგცემთ ..დაიმახსოვრეთ =)

იცით "ცხვირზე" პოსტის დაწერას არ ვაპირებდი, უფრო სწორად იმ დროისთვის ვინახავდი როცა რინოპლასტიკას გავიკეთებდი და შევძლებდი ნანატრი პროფილის ქონას.. მაგრამ  გუშინ ჩამოვედი თბილისში რაიონში ვიყავი წასული.. თავს გადასარევად ვგრძნობდი.. გარშემომყოფებისასგან არასდროს მიგვრძნია ჩემი ცხვირის გამო დისკომფორტი (ისე ადრე ღრმა ბავშობაში ორადორი შემთხვევა, რომლის გამო ისე მიტირია, რომ გავმწარებულვარ)... :დ ღიმილით მახსენდება... 

თუმცა როგორც ვამბობდი ისევ ავღმოჩნდი უხერხულ სიტუაციაში ....

როცა ვაგონი იცლებოდა ..გასასვლელად მოვემზადეთ  მგზავრები, ისე მოხდა, რომ  ჩემს გვერდით უაზროდ სიმპათიური ახალგაზრდა ჭაბუკი აღმოჩნდა და ვიგრძენი მისი დაჟინებული მზერა... იმდენად დაჟინებული, რომ  გადავწყვიტე შენიშვნა მიმეცა... მაგრამ საქმე ის იყო, რომ მე პროფილით ვიდექი და ვერ გავბედე ესე პირდაპირ... ასე ვთქვათ,  გავატარე და არ შევიმჩნიე... შედეგ, როგორც ჩვევიათ ხოლმე  ამ "იდეალურ ცხვირა" ბიჭებსა და გოგოებს გამაქილიკეს...

ბიჭმა მის  ორ  თანხლებ გოგონას ჩუმად ჩაჩურჩულა (თუმცა ისე ჩუმადაც ვერა ... რომ არ გამეგო =)) და ასეთი დიალოგი წარიმართა... რაღა თქმა უნდა ბოლოში ჩაკისკისებით ...."შეხედე რამხელა ცხვირი აქვსო".. " გაიწიე შემახედეო " (ეს უკანასკნელები ჩემს უკან იდგნენ)..." რათ უნდა გაწევა იქედანაც ჩანს ალბათო"... ბოლოში სიცილი და მორჩა...

ეს 2 წლის წინ რომ გადამხდენოდა 2 დღე სახლიდან არ გავიდოდი და არაფერს შევჭამდი და დეპრესიაშიც ჩავავარდებოდი... მაგრამ არა გამაოცა ჩემმა თავმა.. ისე მშვიდად მივიღე რომ ეგრევე დამავიწყდა ..არ განმიცდია საერთოდ... თუმცა როგორც უსიამოვნო  ფაქტი მაინც შემორჩა ჩემს მეხსიერებას...

                                                               იყავი თავისუფალი

მოდით ვიმოქმედოთ და გავაკეთოთ მხოლოდ იმიტომ რომ ჩვენ გვინდა და არა მათ გამო " ვისაც დავრთეთ ნება გადაწყვიტონ  ვინ ვართ და რას წარმოვადგენთ, ჩვენი შეხედულებით, ქცევებით და ვიზუალური მახასიათებლებით".... გვიყვარდეს საკუთარი თავი ისეთებად როგორებიც ვართ და სხვებიც შეგვიყვარებენ ისეთებს როგორებიც სინამდვილეში ვართ და არა ისეთები როგორებიც ყოველი მეორეა დღეს... ვითომ კეთილები.. ვითომ სწავლულები.. ვითომ ლამაზები... ვითომ  "გამორჩეულები... და საერთოდაც "ვითომ ადამიანები"... რომლებმაც "მე" დაკარგეს  და ახლა ვიღაცის ჩრდილს წარმოადგენენ...

                                                იგივე ვიგულისხმე ცხვირზეც =)))

არ ვეთანხმები, არც ვინმეს გაფანატებას... კი ბატონო, ვღიაროთ მათი ნიჭი, მათი სილამაზე და მათი "ის ", რის გამოც დარჩნენ ისტორიას,  მაგრამ ნუ გავაღმერთებთ ..ანუ  ნუ შევიქმნით  მათ კერპებს.. უბრალოდ გვიყვარდეს ისინი...და დავაფასოთ ისინი ... ნუ ვიტყვით ნურასდროს!!  რომ "მე ისეთი მინდა ვიყო როგორიც ისაა..." რადგან ისეთი როგორიც უკვე ყოფილა აღარასდროს იქნება... ამიტომ ჩვენ უნდა შევქმნათ ჩვენი ისტორია ჩვენივე ხელებით... 

"ხომ დაიბადე ორიგინალად ნუ მოკვდები როგორც ასლი"...

..