This is a men's world =)))                                                                                          ნაწილი 1 >მანქანები 

მელოდია გახსოვთ? - http://www.youtube.com/watch?v=wd1-HM234DE

ცოტა ხნით კაცების სამყაროში ამოვყოთ თავი..=))

რა არის ნებისმიერი მამაკაცის რეალური ოცნება?
- ალბათ ბანალურად მიპასუხებთ.. შემდები თანმიმდევრობით:

მანქანა... ფული...ქალები

დიახ! ეს 3 ჯადოსნური გზა, რომელსაც მამაცკაცი ბედნიერებისკენ მიჰყავს..
მინიმუმ სურულფასოვანად აგრძნობინებს თავს...
და რაც მთავარია  მხოლოდ  "საუკეთესო"!!
ოხ ეს კაცები =))

მე რა თქმა უნდა გოგო ვარ და თქვენაირად ვერ ვერკვევი (სპორტში, მანქანებში, სასმელში & ქალებშიც კი), რადგან გემოვნება ინდივიდუალურია... თუმცა

ბავშვობაში კარგა ხანი მეგონა (მცხვენია ამის აღიარების), რომ ბიჭი ვიყავი...
და ახლაც შევეცდები თავი თქვენს ადგილას "კაცად" წარმოვიდგინო... ღრმად ჩავისუნთქავ და ვეცდები საუკეთესო ვინატრო...

მდააააა ::::

მუსტანგ  GT500

ბუგატ ვეირონი 

ლამბორჯინი

ალფა რომეო

ჰამერ H2

ბენტლი

როლს როისი


ჰუუუუუუ... მინდა მეც ! ძალიან ბევრი გამომჩა ალბათ.. მაგრამ ეს ჩემი  შვიდეულია... ეს ის მანქანებია რომლებზეც ვგიჯდები ... და უკვე შემოვიარე მთელი ჩემი უბანი მერე ქალაქები და საზღვარგარეთაც მოვასწარი წასვლა :დ :დ

მგონი ცუდი გემოვნება არ მაქ... პირველი სამი.. თვალითაც არ მინახავს არასდროს... მაგრამ ძალიან მაგრებია დარწმუნებული ვარ...
მუსტანგისთვის ყველაფერს გავაკეთებ .. და დანარჩენები თუ არ მეყოლება გადავიტან :დ :დ

პრიორიტეტების განსაზღვრა

ეს პატარა "ამბავი" მოვისმინე 2  წლის წინ შემთხვევით www.youtube.com -ზე...
მართლაც შეიცვალა ჩემს წარმოდგენაში  რაღაც-რაღაცეები ჩემს ცხოვრებისეულ პრიორიტეტებზე.. დავფიქრდი ვინ მინდა ვიყო:

კარიერისტი თუ უბრალოდ ბედნიერი ადამიანი ?

მოდი შენც გაეცი ამ კითხვას პასუხი როცა ბოლო წინადადებასაც წაიკითხავ.. =))

ერთი ჩვეულებრივი დღეა უნივერსიტეტში, სტუდენტებმა შეავსეს აუდიტორიები და ლექციის დაწყებას ელიან.. შემოვიდა ლექტორი და  მაგიდაზე ქარიელი მინის, გამჭირვალე ქილა დადგა.. და შემდეგ წარმოთქვა შემდეგი სიტყვები: 
- დღეს მინდა ცხოვრებაზე გესაუბროთ :) ! 
- შეგიძლიათ ამ მარტივ კითხვაზე გამცეთ პასუხი?
- რა შეგიძლიათ თქვათ ამ ქილაზე?
- ქილა ცარიელია  - თქვა ერთ-ერთმა სტუდენტმა
- მართალი ბრძანდებით :) - დაუდასტურა ლექტორმა, ამოიღო მოზრდილი ქვებით სავსე ტომარა და ცარიელი ქილა ქვებით გაავსო.
- ახლა რა შეგიძლიათ თქვათ ამ ქილაზე?
- ახლა ქილა სავსეა – თქვა ერთ-ერთმა სტუდენტმა.
ლექტორმა ახლა ბარდის მარცვლები ამოიღო და ქილაში ჩაყარა. ბარდამ ქვებისგან დატოვებული ცარიელი ადგილები შეავსო.
– ახლა რას იტყვით?
- ქილა ნამდვილად სავსეა – თქვა ვიღაცამ.
მაშინ ლექტორმა სილა ამოიღო და ქილაში ჩაყარა მანამ, სანამ სილამ ბოლომდე არ შეავსო ქილის ცარიელი ადგილები.
– აი, ახლა ხომ ქილა სავსეა! – ახმაურდნენ სტუდენტები.
მაშინ ეშმაკურად მომღიმარმა ლექტორმა ორი ბოთლი ლუდი ამოიღო და ქილაში ჩაასხა.
– ამჯერად ქილა ნამდვილად სავსეა! – თქვა მან. 
– მე თქვენ აგიხსნით რა მოხდა. 

ქილა – ეს ჩვენი ცხოვრებაა, ქვები – ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ ჩვენს ცხოვრებაში: ჩვენი ოჯახი, შვილები, საყვარელი ადამიანები, ყველაფერი ის, რასაც ჩვენთვის უზარმაზარი მნიშვნელობა გააჩნია; ბარდის მარცვლები – ეს ის საგნებია, რომლებიც არც ისე მნიშვნელოვანია: მაგალითად, ავტომანქანა, ძვირფასი ტანსაცმელი და სხვ.; ხოლო სილა – ეს არის უმნიშვნელო მოვლენები ჩვენს ცხოვრებაში, პატარ-პატარა, წვრილი პრობლემები, რომლებიც ყოველ ფეხის ნაბიჯზე გვხვდება მთელი ჩვენი ცხოვრების განმავლობაში. 

მე რომ თავიდანვე ქილაში სილა ჩამეყარა, მაშინ ადგილი აღარ დარჩებოდა არც ქვებისთვის და არც ბარდის მარცვლებისთვის. ამიტომ, არასოდეს მისცეთ უფლება სხვადასხვა წვრილმანებს, რომ შეგივსონ მთელი თქვენი ცხოვრება და თვალები დაგიხუჭონ უფრო მნიშვნელოვან მოვლენებსა და საგნებზე. ლექცია დამთავრებულია.

– პროფესორო, – იკითხა ერთმა სტუდენტმა
– და ლუდის ბოთლები რაღას ნიშნავს?
პროფესორს გაეღიმა:– ის ნიშნავს იმას, რომ მიუხედავად პრობლემებისა, ყოველთვის არსებობს დრო მოდუნებისა და ორი ბოთლი ლუდისათვის.... :)))

ხშირად ძალიან გვიჭირს იმის განსაზღვრა თუ რა არის ჩვენს ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი... ვივიწყებთ მას.. ან ვანადგურებთ კიდეც მათ ჩვენივე ხელებთ.. 
მგონი ამ პოსტს არაფრის დამატება არ ჭირდება.. თუ წაიკითხე მიხვდებოდი კიდეც მის დედა აზრს...

"ყოველი დღე- პატარა ცხოვრებაა, ყოველი გამოფხიზლება- პატარა დაბადება, ყოველი დილა- პატარა სიჭაბუკეა და ყოველი ძილი- პატარა სიკვდილი..."
                                                                                                                                             არტურ შოპენჰაუერი

ბეკონის ღილაკები

არის ერთი რესტორანი ნიუ-ორკში "ბალთაზარის" რესტორანი, სადაც მის ერთ-ერთ ფილიალში მსგავს ბეკონებს დიდი წარმატებით ყიდიან .. 

მე სულ მიმაჩნდა, რომ ეს ბეკონები მართლაც უგემრიელესი და შესანიშნავი იყო...

თუმცა ზუსტად მის ანალოგს ვერ შემოგთავაზებთ...

ამიტომ გადავწყვიტე ჩემეული ვერსია შემომეთავაზებინა, რომელიც ორიგინალს არაფრით ჩამოუვარდება...

ყოველ შემთხვევაში მე შევეცადე .. :)

ბეკონების ფორმა და სიმაღლე დამოკიდებულია შესაწვავ ფორმაზე, რაშიც მას შევწვავთ...

შეგვიძლია სხვადასხვაგვარი გამოვაცხოთ, შოკოლადის ან ჩვეულებრივი..

მე ორივე ძალიან მომწონს... :)

თუ გინდათ ახალ გამომცხვარი ბეკონები დილით საუზმეზე მიირთვათ, თქვენ თავისუფლად შეგიძლიათ მასა (ცომი) შეინახოთ პლასმასის თასში და დილით გამოაცხოთ ისინი...

დარწმუნდით იმაში, რომ გამომცხვარი ბეკონები აუცილებლად 30-34 წუთის გამოღებული უნდა იყოს ღუმელიდან, სანამ მას მირთმევთ...

საუკეთესო ვარიანტია, თუ მას ოთახის ტემპერატურაზე გავაჩერებთ ამ ხნის მანძილზე...

ამ რეცეპტით თქვენ შეძლებთ 36 ღილაკის გამოცხობას:

30 გრ. თბილი რძე

7 გრ. (1 პატარა) პაკეტი საფუარი (მშრალი, აქტიური)

4 ჭიქა ფქვილი (მაღალი ხარისხის)

1/2 გრანირებული შაქარი

მარილი გემოვნებით

2 ცალი კვერცხი (ათქვეფილი, გამზადებული)

3/4 მდნარი კარაქი

1/2 ლიმონის კანი (გახეხილად)

ნახევრად ტკბილი შოკოლადის ჩიპსი (ეს შოკოლადის ბეკონისათვის)

ჩავყაროთ ფქვილი დიდ ჯამში..

მას დავასხათ თბილი რძე, ისე  რომ პატარა გუბე (ტბა) წარმოიქმნას ცენტრში..

(სასურველი იქნება თუ რძეს თუ შეათბობთ მიკრო ტალღოვან ღუმელში 1 წუთით) შემდეგ კი რძეს დაუმატეთ საფუარი 1 ჩ/კ შაქართან ერთად..

მოდით ვაცადოთ 5 წუთი სანამ გაიწოვს, ან არ შედედდება..

ხოლო შემდეგ კი ავურიოთ  ფქვილი და საფუარი ერთმანეთს..

შემდეგ კი ამ მასას დავუმატოთ ათქვეფილი კვერცხი, გახეხილი ლიმონის კანი, მარილი, მდნარი კარაქი და დავუმატოთ შაქარი... ეს ყოველივე თანმიმდევრულად და ეტაპობრივად...

აუცილებელია ეს მასა მოიზილოს ძალიან კარგად (საკუთარი ხელებით ან მიქსერით),  ცომი უმნიშვნელოვანესია და დიდი ყურადღება ექცევა მის მდგრადობას... ის არც ძალიან სქელი უნდა იყოს და არც ძალიან თხელი..

ამას ფქვილის მეშვეობით გააკონტროლებთ..

(თუ მასა თხელია მაშინ ფქვილს ვუმათებთ, თუ სქელია მაშინ პირიქით)

ვაცდით პირველად როდის ამოფუვდება, შემდეგ კი ვუცვლით ჯამს და გადაგვაქ პლასმასის ქვაბში...

ვანთავსებთ თბილ ოთახში და ვუცდით 1 საათის განმავლობაში...

როდესაც ცომი გაორმაგდება ზომაში, აუცილებელია მოიზილოს 2 წუთის განმავლობაში და ასე გავაკეთოთ კიდევ 2 ჯერ. შემდეგ კი მოზელილი მასა გავაჩეროთ ზედაპირზე 10 წუთის განმავლობაში, რათა მოისვენოს...

ამასობაში ვიზრუნოთ ღუმელის ტემპერატურაზეც და გავახუროთ 400 გრადუსამდე..

დავიწყოთ ცომის პატარა ბურთულებად დაყოფა (მოვიშველიოთ ყავის ჭიქები) და გავამზადოთ ფორმაში ჩასადებად...

გემოვნების მიხედვით შეგიძლიათ ამ პატარა ბურთულების შუაგულში განათავსოთ 2-3 ნატეხი (ფილა) შოკოლადი...

მაგრამ შეგიძლიათ სხვა რამეც: ხილი, თხილი, ჯემი, პავილო...

მოკლედ ის რაც გიყვართ (მაგრამ ეს რაღაც აუცილებლად ტკბილი უნდა იყოს და არა მჟავე ან მწარე! ან ძალიან სქელი)

შემდეგ ამ მასა ისე უნდა მოვუხუროთ თავი ისე რომ არ გამოჟონოს შიგთავსმა.. :) 

მჭიდროთ დავხუროთ იგი...

სანამ ღუმელში განათავსებთ, მანამ ფუნჯით გადაუსვით თითოეულს მდნარი კარაქი....

მასა იწვის 15 წუთის განმავლობაში 400 გრადუსზე...

ღუმელიდან გამოტანის შემდეგ ისინი იღებენ ოქროსფერ ფერს, თუმცა კარგს იზამთ თუ კიდევ ერთხელ  გადაუსვამთ მათ ზედაპირზე ფუნჯით მდნარ კარაქს...

ამ პროცესის დამთავრების შემდეგ იგი მზადაა მირთმევისათვის >>> :))

პატარა საყვარელი და უგემრიელესი ღილაკები..

სასიამოვნოთ წასაუზმებას გისურვებთ ჩემი ღილაკის ბეკონებით.. :)))

08/07/2012

ინოვაცია ჩვენს გარდერობში

 !!! ინოვაცია ჩვენს გარდერობში ???                                                                           

 ორი "მე --- ერთი ის, როგორიც სინამდვილეში ვარ და მეორე.... ის ვინც მინდა ვიყო! 
ყველას გვიჩნდება სურვილი, ჯერ კიდევ იქიდან, როცა  პირველი სიყვარული გვეწვევა.. დრო, როცა პირველად სარკეში ვიყურებით არა დედიკოების ან უფროსი დების კოსმეტიკით ექსპერიმენტების ჩასატარებლად.. არამედ რეალობასთან შესახვედრად..

ჩემი გოგო 

არ აქვს მნიშვნელობა ეს 13 წლის ასაკში ხდება თუ 45... ჩვენ არ მოგვწონს ის რასაც ვუყურებთ და გვინდა უკეთესად წარმოვაჩინოთ საკუთარი თავი .. ეს იქნება გარეგნული კორექტივების, ჩაცმულობის, სტილის შეცვლით თუ ერუდიციით.. ჩვენ გვჭირდება ... ის, ვინც გვინდა ვიყოთ!

ყველაზე სწორი გზა რომელიც საკუთარი თავის სრულყოფილებისაკენ მივყავართ.. ეს სტილის შეგრძნებაა... გქონდეს გემოვნება, ეს ნიშნავს გქონდეს ყველაფერი ერთდ აღებული.. ინდივიდუალიზმი, რომელიც ნოვაციის ერთ-ერთი მთავარი გასაღებია... 

იდუმალება და ინტრიგა, რომელიც არამარტო თქვენს დახვეწილ სტილის გაუსვამს ხაზს, არამედ წლებთან ერთად დაგიბრუნებთ ახალგაზრდობას სიცოცხლის ბოლომდე..

ცუდი ისაა, რომ დღეს ჩვენს გარშემო ისეთი ტენდენციები შეინიშნება (უმეტესად უცხოეთში)...

რომ უკვე რთული ხდება გაარჩიო ქალის ცხოვრების თანამგზავრი რომელი უფროა ჩანთა თუ საყვარელი ადამიანი.. :დ

თუ ფინანსები ხელს არ გვიწყობს მუდმივად ტრენდულად გამოვიყურებოდეთ და ბრენდულ ბუტიკებში შევიძინოთ სამოსი და აქსესუარები.. ნუ შევქმნით ტრაგედიას.. ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ამის გამო ჩვენს სტილზე უარი ვთქვათ ან ყურადღება აღარ მივაცციოთ ჩვენ ჩაცმულობას... ეს დაუშვებელია! 

 "არსებობს ხალხი, ვისაც აქვს ფული და არსებობს ხალხი, ვინც არის მდიდარი"

თუ თქვენ, მართლა გსურთ წარმატების მიღწევა, დამერწმუნეთ, გარეგნული ეფექტები მნიშვნელოვან ზეგავლენას იქონიებს თქვენს წარმატებებზე და შეიძლება ბედ-იღბალზეც კი..

ნათქვამია: "წიგნზე ყდით ვერ იმსჯელებო" მაგრამ ჩვენს - ადამიანების შემთხვევაში დღეს არამარტო მჯელობენ, არამედ დასკვნებსაც კი აკეთბენ გარეგბობაზე დაყრდნობით... 

არ ვიცი ეს კარგია თუ ცუდი,,,

მაგალითად, პლასტიკურ ქირურგიის შემთხვევაში, როცა ქირურგს კონსულტაციაზე ვესაუბრებით დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებთ ქირურქის აზრს თუ რა სახის ან რა დოზით გვჭირდება კორექცია... იგი თავისი საქმის პროფესიონალია... ასევეა, როცა ჩვენ უბრალოდ გემოვნებიანი ხალხი, ან პერსონა, Fation Akon' ან კიდევ ჩვენთან რომ ეძახიან "ძერსკი ნაროდი" (აქტუალური ჟარგონია საქართველოში) გვაკვირდება, მათ ავტომატურად უყალიბდებათ ჩვენს შესახებ წარმოდგენები... და ხშირ შემთხვევაში არასწორი... 

ნუ მივანიჭებთ ჩვენი სამოსის მარკას არსებით მნიშვნელობას... მთავარია გემოვნება და ჩვენი ქრეატიულობა... თუმცა ზედმეტ "გადაპრანჭვაში" არ უნდა გადავვარდეთ..ფერები ძალიან არ უნდა ავრიოთ .. ანუ არ უნდა ავჭრელდეთ...  :)

ეს ძირითადად თინეიჯერებს სჩვევიათ ხოლმე... უნდა ვიცოდეთ ზღვარი და ყველაფერი კარგად იქნება...:)

გემოვნებით ჩაცმა თავისთავად სამოსის ერთმანეთთან შეხამებასაც გულისხმობს,,,

 რაც არასდროს შეიცვლება აუცილებელია სამოსის ხარისხი... არაბრენდული სამოსის არ ქონა არ ნიშნავრს რომ მორჩა შეუძლებელია ხარისხიანი ტანსაცმელის შეძენა....

ყველაფერი მაინც იქიდან  გამომდინარეობს რისი შესაძლებლობები აქვს შენ ჯიბეს (რბილად თუ ვიტყვით)...  მაღალი ხარისხი სრულყოფილი ბედნიერებაა... 

ხშირად შეიძლება აბსურდი გეცვას, და  დახვეწილად გამოიყურებოდე ... რაც ძალიან რთულია დამეთანხმებით.. ეს მხოლოდ ერთეულებს თუ ძალუძთ... 

იყო მოდის "მოკარნახე" ეს ნიშნავს ლაპარაკონდე მის ენაზე.. იყო მისი მიმდევარი კი ნიშნავს ისწალო მისი ენა... 
იცოდე, რა გინდა ნიშნავს გქონდეს გემოვნება..

ვინ არის შეუცვლელი?.. 
ის ვინც არის განსაკუთრებული.. 
ხედავდეს აბსურდის მიღმა სრულყოფილებას... და ან პირიქით

ჩემთვის პირადად .. თუ ქალს ვერ დავინახავ კაბაში.. ან უბრალოდ არ უხდება მას იგი.. ის ჩემთვის ქალი  არ არის... მას ვერ ვუწოდებ სრულყოფილებას..

კოკო შანელი კი ამბობდა: მოძებნეთ ქალი კაბაში. თუ იქ არ არის ქალი, მაშინ არც ეს ყოფილა კაბა.

ალბათ შანელი მართალია და ყველა ქალს აქვს თავისი იდეალური კაბა, რომელიც მხოლოდ მისი სილუეტისთვისაა შექმნილი.. მთავარია იგი ვიპოვოთ და შევქმნათ ეს სრულყოფილებაც..

"იმისათვის, რომ იყო ელეგანტური, სულაც არაა აუცილებელი, ახალი კაბა გეცვას."

თუ არ გიყვართ ექსპერიმენტები და არანაირ მოდურ ტენდენციებს არ დაყვებით კვალდაკვალ.. ეს ნიშნავს რომ თქვენ მაინც კლასიკოსი ხართ.. ცდილობთ ძველი ახლებურად წარმოაჩინოთ და ეს იდეალურად გამოგდით.. ეს ხომ ბრწყინვალეა...

მოდა მუდმივად იცვლება სტილი კი ყოველთვის ნაკვალევით რჩება...
.....................................................
მაგრამ მე მინდა რომ როცა ქუჩაში, სამსახურში, მეგობრებთან, წვეულებაზე, დაკრძალვაზეც კი როცა მივდივარ დაამახსოვრდეთ ჩემი სამოსი კი არა მისი პატრონი, ანუ მე!
რა უნდა ვქნა?
უნდა ჩავიცვა ჰარმონიულად და ბალანსირებულად... ერთი მეორეზე არ უნდა  დომინირებდეს.. პირიქით ჩემს დადებით, მიმზიდველ ნიშან-თვისებებს, ნაკვთებს უნდა უსვამდეს ხაზს... ეს უნდა იყოს უზადოდ შეხამებული და უბრალო კომბინაცია და აუცილებლად იკითხავენ: ვინ არის ეს სიმპათიური გოგონა?

მოდა, რომელიც ვერ აღწევს ქუჩებამდე, არ არის მოდა.

გემოვნება წლებთან ერთად იხვეწება ... ვიხვეწებით ჩვენც... გვეცვლება აზროვნება.. და ყალიბდება ჩვენი პიროვნული თვისებები.. შენი იდეალური გარეგნული "მე"  შენი ინდივიდუალური სტილია... მიაქციეთ ყუარადღება თქვენს ჩაცმულობას  ... 

და შეცვალეთ :

 მე უნდა შევიძინო ...!      ჩაანაცვლეთ          მე მინდა შევიძინო .....!

თუმცა, ტყუილად ნუ გაფლანგავთ დროს კედელზე კაკუნით, იმ იმედით, რომ კედელი კარად გადაიქცევა.


განვაახლოთ ჩვენი გარდერობები :)))))
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ან სრულიად შევცვალოდ იგი 
???????????????????????????????????????????????????????????????

სიზმრებიდან გამოძევებული

რა არის სიზმარი? 
უნდა აღვიქვათ თუ არა იგი სერიოზულად ან საერთოდ ღირს მისთვის რაიმე მნიშვნელობის მინიჭება?

ეს არის ფანტაციის ერთ-ერთი გამოვნინება... 
უნებლიე ხილვა...
ეს ხდება ადამიანისაგან დამოუკიდებლად... 
მას ადამიანი ხილვის დროს აფასებს, როგორც მასში ობიექტური თანამონაწილე..  
ამ პროცესში არ გვეჩვენება უცნაურად, რომ შეიძლება დაფრინავდე.... კედელში გადიოდე.. და მსგავსი არალეარული ფაქტები...
ამ დროს საქმეში ადამიანის ქვეცნობიერი ერთვება... 

სიზმარს შეიძლება შეუზღუდავი ფანტაზია ქონდეს..  ძილში ნანახს სუბიექტი რეალობად, სინამდვილედ აღიქვამს...
სიზმარში ფანტაზია უმეტესად, იმისდა მიხედვით ეწყობა.. რის მიმართაც ვართ განწყობილი, ანუ შეიძლება სიზმარს მიმართულება თავადაც მივცეთ....
სიტყვაზე, რაზეც ძილისწინ ვფიქრობთ, ვოცნებობთ და ა.შ.  მაგრამ ძალიან ხშირად ხდება ისე, რომ რაც გვაღელვებს ან გვაწუხებს ან უბრალოდ უსიამოვნო მომენტი ჩაგვრჩება ხოლმე გონებაში... და სწორედ  ის გვესიზმრება.... 
ისიც შეიძლება იმ ღამესვე არ დაგვესიზმროს მაგრამ უახლოეს დღეებში აუცილებლად ვიხილავთ სიზმარში..... სიზმარი ხშირად ახერხებს ადამიანის იმ დროინდელი ხასიათის, სურვილების და გრძნობების  ფიქსაციას...

ხშირია, როცა ადამიანი ნახულობს ერთი და იმავეს სიზმარს  რამოდენიმეჯერ.. საკუთარ მაგალითზეც შემიძლია გითხრათ, რომ როცა პატარა ვიყავი 5-8 წლის გამუდმებით ერთი და იმავეს ვხედავდი და მქონდა მომენტები, როცა დაძინების მეშინოდა... რადგან სიზმრად ნანახი საერთოდ არ მსიამოვნებდა.. სრულიად უშინაარსო სიზმარი.. უძრაო .. არანაირი მოქმედება.. ერთი და იმავე... რომელიც ისე მტანჯავდა რომ ხშირად გამღვიძებია..

ძირითადად, როგორც წესი ხოლომე გაღვიძებიდან 5 წუთში სიზმრის ნახევარი უბრალოდ არ ახსოვს ჩვენს მეხსიერებას, უარეს შემთხვევებში კი საერთოდ ილექება... არის შემთხვევები, როცა ნაწილობრივ ფრაგმენტულად ვიხსენებთ  და ბუნდოვანი წარმოდგენა გვექმნება სიზმრად ნანახზე..

საინტერესო ფაქტია ისიც, რომ ბრმა ადამიანებიც ნახულობენ სიზმრებს. რა თქმა უნდა მათი სიზმრები განსხვავდება იმ ადამიანის სიზმრებისგან ვისაც სიბრმავე არ აწუხებს. როგორ ახერხებენ ისინი ამას? დაბადებისთანავე მათ შეუძლიათ შეიგრძნონ სამყარო, ისუნთქონ და თავიანთი, საკუთარი ინტერპრეტირებით ნახონ სხვადასხვა სიუჯეტები თავიანთ სიზმრებში..  მათ ვინც დაბადებიდან ბრმაა, მიუხედავად იმისა, რომ არასდროს დაუნახავთ მატერიალური სამყარო ისინი მაინც ახერხებენ სიზმრების ნახვას და ეს მათი დანარჩენი მგრძნობელობითი ორგანოების დამსახურებაა.. როგორიცაა ხმა, სუნი, შეხება და გრძნობები..

ყველას შეუძლია სიზმრების ნახვა. ყველას გვიოცნებია, წარმოგვიდგენია სასურველი სურათი, სიუჯეტი და სურვილისამებრ განგვივითარებია იგი. პატარა ნატვრაც საკმარისია რომ ჩვენი ქვეცნობიერი გააქტიურდეს.. ეს პროცესები ჩვენგან დამოუკიდებლად ხდება (სიზმრის შემთხვევაში), თუმცა მოტივი შეიძლება ხშირ შემთხვევაში ჩვენი ფიქრები და ოცნებები იყოს..
ოცნება მხოლოდ ფსიქიურად არაჯანსღ ადამიანს არ შეუძლია, თუმცა სიზმრებს ისიც ნახულობს.. და თუ გგონიათ და დარწმუნებულიც კი ხართ, რომ სიზმარი არასდროს გინახავთ -- უბრალოდ არ გახსოვთ და იმიტომ გონიათ ასე :)

ის თუ იცოდით, რომ სიზმრებში თქვენ მხოლოდ იმათ სახეების ნახვა შეგიძლიათ ვისაც იცნობთ სახეზე ან უბრალოდ ნანახი გყავთ.  ანუ სიზმრად ვერ ნახავთ ისეთ სახეს რომელიც არასდროს გინახავთ და ვერც გამოიგონებთ.. არ გამოგივათ...რაც შეეხება ოცნებაში სასურველი სახის, პიროვნების შექმნაც გაგიჭირდებათ.. ის მაინც არ იქნება მდგრადი... ანუ მუდმივ დეგრადაციაში იქნება... ჩვენს გონება არ ძალუძს გამოიგონოს სახეები.. ჩვენს სიზმრებში მხოლოდ ვხედავთ ნამდვილ სახეებს...რეალური ადამიანებით, რომლებთან შეხებაც გვქონია ჩვენი სიცოცხლის მანძლიზე.. გვინახავს მაგრამ არ გვახსოვს, კინოში, ქუჩაში, მაღაზიაში და ა.შ. წარმოიდგინეთ რამდენი ათასობით ადამიანი შეგვხვედრია და ჩაგვიხედავს, შეგვიხედავს მათთვის... ამიტომ სიზმრებს საკმაოდ დიდი ბაზა აქვთ საამისოდ, რათა მოუნახოს მათგან განსაკუთრებულებს კონკრეტული როლი საკუთარ სცენარში, რომელსაც შემდეგ ჩვენ სიზმრებად ვნახულობთ :)

იცოდით, რომ ყველა არ ნახულობს ფერად სიზმრებს...
თურმე ბრმა ადამიანების 12% ნახულობს მუდმივად მხოლოდ შავ-თეთრ სიზმრებს. დანარჩენი პროცენტი კი ფერად სიზმრებს. კვლევები იყო ამასთან დაკავშირებით ჩატარებული 1915-50 წლებში, რითაც დადგინეს, რომ უმრავლესობა ამ პერიოდში ნანახი სიზმრებისა იყო შავ-თეთრი. თუმცა ეს მონაცემები იცვლება 1960-იანი წლებიდან.  დღეს მხოლოდ 4.4% სიზმრებისა არის შავ-თეთრი და მას დაახლოებით 25-დან ქვევით ასაკის ადამიანები, მზარდები ნახულობენ. უკანასკნელი ვარაუდებით, ამის მიზეზი არსებითად უნდა უკავშირდებოდეს ტელევიზიის ფერად გამოსახულებს, რომელმაც ჩაანაცვლა შავ-თეთრი..

სიზმრები სიმბოლურია. თუ თქვენ ოცნებობთ კონკრეტულ რამეზე.. ეს შეიძლება სიზმარში სულ სხვაგვარი ინტერპრეტირებით იხილოთ.. ანუ სიზმრის ენით, რომელსაც საკუთარი სიმბოლოები აქვს და ჩვენ არ გვესმის მისი ენა. სწორედ ამიტომ ხშირად ხდება ისე, რომ სიზმარში ნანახს სრულიად უაზროს ვუწედებთ.. იმ დროს როცა შეიძლება მას საკმაოდ მკაფიო ახსნაც კი მოეძებნოს... რთულია რა თქმა უნდა! როგორიც არ უნდა იყოს სიზმარი, შეიძლება ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტი ან პერსონაჟი თქვენს სიზმარში ქვეცნობიერად დაუკავშირდეს ყველაზე უცნაურ და თქვენთვის (რატომღაც) უსიამოვნო სიმბოლოს და ამას თქვენ ვერც კი მიხვდეთ...

მნიშვნელოვანია ამავე დროს ემოციები...სიზმარში განცდილი.. ყველაზე თვალსაჩინო ემოცია სიზმრად ნახვისას შეიძლება გამოგვეხატოს შფოთვის დროს.  ეს ადამიანს გარეგნულადაც ეტყობა, ძილის პროცეში. შეიძლება საწოლში ტრიალი, თავის ხშირი მოძრაობები, მსუბუქი ჭმუხვნები, შეძახილები, ოფლი და სიცივეც კი... ეს რა თქმა უნდა ნეგატიური ნიშან-თვისებებია, რასაც სამწუხაროდ უფრო ხშირად განიცდის ადამიანი, რადგან მეტად ნახულობდ "ცუდ" სიზმრებს განსხვავებით პოზიტიურისაგან... :(

ჩვენ შეგვიძლია ერთ ღამეს, ძილის პროცესში ვნახოთ 4-დან 7 სიზმრამდეც კი. საშულოდ ადამიანს შეუძლია 2 საათი ნახოს სიზმარი ყოველ ღამე...შეიძლება ეს დაძინებიდან მალევე მოხდეს ან ძილის მეორე ნახევარში, როცა წყდები ამ სამყაროს გამოღვიძებისას.. გამთენიისას და ვერ ასრულებ სიზმარს

ის თუ იცოდით, რომ სიზმრების ნახვა ცხოველებსა შეუძლიათ. კვლევები იქნა ჩატარებული მრავალ განსხვავებულ ცხოველზე და ყოველ ცდაზე დადასუდა, რომ ისინიც ზუსტად მსგავს რეფლექსებს გამოყოფენ და იგივენაირად უმუშავებთ სიზმრის ნახვის დროს ტვინი.. დამტკიცდა რომ მათაც ადამიანების მსგავსად შეუძლით სიზმრების ნახვა.  თუნდაც დააკვირდით საკუთარ ძაღლს (თუ არ გყავთ სხვისას) ძილის დროს. არ შეგიმჩნევიათ არასდროს, რომ იგი თითქოსდა სიზმარში ყოფნის დროს სადღაც მირბოდა, გარბოდა, რაღაცას გაურბის ან ვიღაცისკენ მირბის... გარეგნულად ისინი ამ პროცესში ფეხებს ამოძრავებენ ისე თითქოს გარბიან. .. გვექმნება შთაბეჭდილება თითქოს რაღაცას მისდევენ.. ხმებსაც გამოსცემენ.. და იშვიათად ცრემლიც კი სდით..

საინტერესოა ის გარემოებაც, რომ სიზმრის დროს ჩვენი სხეული "პარალიზებულია". 
არ ვსაუბრობ მთვარეულის ფენომენზე რა თქმა უნდა... თუ მაგალითად სიზმრად ჩვენ ხიდიდან ვხტებით ამის რეალურ ფიზიკურ მიბაძვას ან გამეორებას არ ვახდენთ ძილის დროს .. რაც ძალიან მახარებს :))) როცა სიზმარი ძალიან აქტიური და დატვირთულია გარეგნულად ამას გვახვედრებს ადამიანის "დახუჭული თვალის" მოზრაობა, მისი სიხშირე .. ძილის პროცესში თვალის ხშირი გადაადგილება.. ძილის "ორგანო" ახდენს ტვინის პარალიზებას, რათა არ მოხდეს მოქმედების გამეორება სინამდვილეშიც... ანუ იგი უსაფრთხოებაზეც ზრუნავს გარკვეულწილადაც... მთვარეულის შემთხვევაში კი ქვეცნობიერიც კონტროლიდანაა გამოსული და ტვინის კონტროლი შეუძლებელი ხდება... ასეთ ადამიანებს ყველაზე მეტად არ გაუმართლად... ამ დროს ტვინს ძინავს..

როცა სიზმარში ჩვენ უკვე საკუთვრივ თანამონაწილე ვხდებით არსებული სიუჟეტისა.. ჩვენი გონება ხსნის გარე სტიმულს. ისინი ახდენენ გარკვეული სახით ჩვენი გრძნობების ბლოკირებას ძილის პროცესში.. რათა ისინი გახადონ, გადაიტანონ მათი ნაწილი სიზმრებში.. ამით სიზმარი მეტ სიმძრაფეს იძენს  და ადამიანიც რეალურად განიცდის მომლევნების სიცხადეს და აღიქვამს მას როგორც ნამდვილს... გარე სტიმულად შეიძლება იქცეს უცბეთად, ძილის დროს გაგონილი რაიმე ხმა.. შეძახილი.. რომელიც ძილის სიუჟეტს ცვლის და იგი სხვა განვითარებით მიყავს. იმ განვითარებით რომელიც რეალურად ხდება ჩვენს გარშემო. მაგალითად, როცა სიზმარში კონცერტზე ვიმყოფებით ამ დროს ამას შეიძლება განაპირობებდეს ის ფაქტი რომ იმ დროს იმ ოთახში სადაც გძინავთ გიტარაზე ან პიანინოზე უკრავდეს თქვენი ძმა... ეს ხმები აძლევს სიზმრებს ტრაექტორიას და გვგონია რომ კონცერტზე ვიმყოფებით... აი რა ზეგავლენას ახდენს გარე ფაქტორებიც ჩვენს სიზმრებზე...

ბევრმა შეიძლება არ იცოდეთ ისიც, რომ ქალები და მამაკაცები განსხვავებულ სიზმრებს ნახულობენ.. მამაკაცების სიზმრების ტენდენციას თუ გადავხედავთ, უნდა ავღნიშნოთ რომ ისინი სიზმრებში უფრო კაცებს ნახულობენ.. დაახლოებით 70% კაცებისა სიზმრად კაცს ნახულობს.. თვის მხრივ თუ ქალების სიზმრების ტენდენციასაც გადავხედავთ აქ სიზმრებში თანაბარი ადგილი უკავია როგორც ქალს ასევე კაცსაც.. თანაც მამაკაცები თავიანთ სიზმრებში უფრო მეტ აგრესისას განიცდიან ქალბატონებისგან განსხვავებით, მათ თავდაცვის ინსტიქტი უფრო მაღალი აქვთ ვიდრე ქალებს... ქალები უმეტესად შიშს და პანიკას განიცდიან, კი არ ებრძვიან არამედ გაურბიან ყოველივე წარმოდგენილს..

არ უნდა შევშინდეთ თუ პროგრესირებად სიზმრებთან გვაქვს საქმე.. როდესაც ვნახულოთ ერთი და იმავეს და თან განვითარებით.. სერიალივით.. ეს ძალიან ხშირი ფენომენია.. როცა სიუჟეტი ყოველ ახალ დაზინებაზე ვითარდება... ეს შეიძლება პერიოდულად ხდებოდეს... ამის გამომწვევი მიზეზი უცნობია თუმცა აღნიშნავენ რომ ეს ადამიანის სურვილზეცაა დამოკიდებული... როცა თავად გსურს, გინდა იხილო მისი განვითარება... არის შემთხვევები როცა "დეჟა ვუ" შთაბეჭდილება გექმნება... ვხვდებით რომ ეს სიზმარი უკვე ნანახი გაქვს და იმავეს ისევ ვნახულობთ..

ადამიანს შეუძლია სიზმრად ასევე იყოს დაკავებული სექსუალური ცხოვრებითაც, ანუ განიცადოს ყოველივე როგორც რეალობა.. მიიღოს სიამოვნება.. ძალიან ხშირად ეს ემოციები იმდენად რეალურია რომ არის შემთხვევები, როცა რეალურად განცდილ შეგრძნებას ბევრად სჯობს ადამიანი მეტ სიამოვნებასაც კი განიცდის... ფანტაზია უშრეტია ამ მხრივაც..

ემოციების ზღვა გვაწყდება თუ სიზმრად გარდაცვლილ ადამიანებს ვნახულობთ, არის შემთხვევა როცა გვავიწყდება რომ ისინი გარდაიცვალნენ და არ გვეშინია მათი .. მაგრამ როცა სიზმარშიც ვხვდებით რომ გარდაცვლილი გველაპარაკება.. მაინც უცნაურად და არაკომფორტულად ვგრძნობთ თავს.. შფოთი გვიტანს...

ძველად სიზმრად ნანახი ასოცირდებოდა წინასწარმეტყველებასთან (დღესაც ასეა ვისაც ჯერა ამის)... ისინი მათ სერიოზულად უყურებდნენ და აღიქვამდნენ... ჯეროდათ, რომ ეს იყო რაღაც თვისებური მისტიური სამყარო რომელსაც წინასწარმეტყველური დატვირთვაც ქონდა... უმეტესად რა თქმა უნდა ამაში ისინი ვერ ერკვეოდნენ, თუმცა მაინც სხვადასხვა ინტერპეტირებით იყენებდნენ სათავისოდ...

სიზმარს სხვადასხვა დროს სხვადასხვა ახსნა და გაგება ქონდა...  ჯეროდათ რომ მას უშუალო კავშირი ქონდა სულთან.. ამას კი შემდეგნაირად ხსიდნენ.. თითქოს სიზმრის დროს ადამიანის სხეულს ტოვებდა სული და შემდეგ სხვა სამყაროში ინაცვლებდა და სიზმრის დასრულებისას კი იგი კვლავ უბრუნდებოდა სხეულს..

სიზმარში ჩვენ გვაქვს ძირითადად ორი როლი.. როცა უბრალოდ ვაკვირდებით და როცა უშუალოდ ჩვენ ვმონაწილეობთ... ორივე შემთხვევაში შეიძლება მივიღოთ გარკვეული დოზის  ემოციები, თუმცაღა თავად როცა ვართ მთავარი მომქმედი გმირი ეს შეგრძნებები გაორმაგებულია..

რაც შეეხება მეხსიერების ბანკს.. თუ გსურთ სიზმრის შენარჩუნება.. და გსურთ რომ იგი არ დაილექოს მანამ სანამ გაგეღვიძებათ უნდა გამოიმუშავოთ გაკვეული სტრატეგია... ამაში ჩემი რჩევები დაგეხმარებათ.. ეს მათთვის ვინც სიზმრებს გარკვეულ მნიშვნელობას ანიჭებს და სურლს იგი შეინარჩუნოს გაღვიძების შემდეგაც....

როცა გაიღვიძებთ ამ დროს თქვენი ტვინიც და თვალებიც ერთდროულად უბრუნდება რეალობას.. ამ დროს მნიშვნელოვანია რომ შევინარჩუნოთ ძილის დროს არსებული პოზა, მანერა.. არ გავინძრეთ.. მკვეთრი მოძრაობებისგან ვიკავებთ თავს... აუცილებელია გონება არ დავტვირთოთ ამ წუთებში იმაზე ფიქრში დღეს რა დღეა ან რა გველოდება წინ, (ადგომა, მომზადება, სამსახური და ა.შ.) კონცენტრირება უნდა მოვახდინოთ მხოლოდ სიზმარზე, რომელსაც ნახულობდით რამოდენიმე წამის უკან ან თუნდაც 3 საათის უკან... უნდა გაიხსენოთ განწყობა, რათა დაბრუნდეთ იგივე სამყაროში... მაგალითად ზოგს სჭირდება და უხდება ახლიდან დაძინება და სიზმრის ნახვა თითქმის ისევ თავიდან (ეს ნაკლებად შესაძლებელია), ზოგს კი უბრალოდ ფრაგმენტების აღდგენაც ყოფნის... მაგრამ არის შემთხვევები, როცა გახსენებულიც ავიწყდება ადამიანს... ამისათვის აუცილებელია როგორც გავიხსენებთ სასწრაფოდ ჩავიწეროთ დეტალები.. რომლებიც შემდეგ საერთო სურათის აღდგენაში დაგვეხმარება... :)))

ჩვენ ჩვენი სიზმრების კონტროლი არ შეგვიძლია... ნუ მიანიჭებთ მათ იმაზე მეტ მნიშვნელობას ვიდრე ამას ისინი იმსაურებენ... 

ტკბილი სიზმრები :))))